شرکت بیمه تعاون که اواخر سال ۱۳۹۹ موفق به دریافت گواهینامه ایزو ۳۱۰۰۰ شده بود، اکنون توانسته است این گواهینامه را تمدید کند.
به گزارش فراسو به نقل از روابط عمومی بیمه تعاون، «رضا درخشانی»، مدیر ریسک شرکت بیمه تعاون و دانش آموخته دکتری مهندسی صنایع، معتقد است تمدید این گواهینامه برای شرکت بیمه تعاون و همه کسانی که به شکلی با این شرکت همکاری دارند، از اهمیت زیادی برخوردار است. خبرنگار پایگاه خبری خرد و کلان، در این باره با درخشانی گفت و گو کرده است.
شرکت بیمه تعاون تا کنون چند گواهینامه ایزو دریافت کرده است؟
شرکت در سال ۱۳۹۹ برای نخستین بار گواهینامه ایزو ۳۱۰۰۰ مرتبط با مدیریت ریسک را دریافت کرد، ولی پیش از آن گواهینامه های ایزو ۹۰۰۱ مرتبط با سیستم مدیریت کیفیت، ایزو ۱۰۰۰۲ در زمینه رسیدگی به شکایات مشتریان و ایزو ۱۰۰۰۴ مرتبط با ارزیابی رضایت مشتریان را دریافت کرده بود.
اساسا کارایی گواهینامه های ایزو چیست؟
ایزوها، استانداردهایی برای سیستم های مدیریتی شرکت هستند و الزاماتی را به این منظور مشخص می کنند. به عنوان مثال در حوزه مدیریت ریسک، ایزو ۳۱۰۰۰ خط مشی مشخصی را ترسیم و تاکید می کند که پیاده سازی نظام مدیریت ریسک در سازمان باید در همین چارچوب باشد.
حفظ یکپارچگی و پیروی از یک سیستم مدیریت استاندارد که شرکت های بزرگ و مطرح جهان از آن استفاده می کنند، مزیت استانداردهای ایزو است. همه می دانیم که این استانداردها مبتنی بر نظرات خبرگانی که در موسسه جهانی استانداردسازی و کمیته های فنی آن حاضرند، طراحی شده و از این رو می توانیم مطمئن باشیم که پیاده سازی مکانیزم پیشنهادی آنها، می تواند نتایج مطلوبی را حاصل کند.
شرکت بیمه تعاون در زمینه پذیرش ریسک و مدل سازی ریسک های داخل و خارج از سازمان به دنبال این بود که یک سیستم جامع و کامل را به این منظور انتخاب کند و از این رو، سیستم ایزو ۳۱۰۰۰ برگزیده شد.
فرایند ارائه و تمدید این گواهینامه چگونه است؟
ممیزهای ایزو، میزان انطباق فرآیندها و فعالیت های سازمان را با الزامات مندرج در این استانداردها در شرکت ارزیابی و بررسی می کنند و اگر میزان انطباق مورد تایید ممیزان باشد و عدم انطباقی مشاهده نشود، این گواهینامه برای یک بازه زمانی سه ساله صادر می شود. طی این سه سال، هر سال یک ممیزی مراقبتی یا به اصطلاح Surveillance انجام می شود تا مشخص شود آیا رویه استاندارد همچنان در شرکت حاکم است یا خیر. بعد از پایان اعتبار سه ساله، ممیزی صدور مجدد گواهینامه آغاز می شود تا برای یک بازه زمانی سه ساله جدید، گواهینامه تمدید شود.
از آنجا که گواهینامه پیشین برای بیمه تعاون در سال ۱۳۹۹ صادر شده بود، امسال با ممیزی مجدد توسط ممیزان شرکت پایش و انطباق ارزیابی ایران که شریک تجاری شرکت توف اتریش در ایران است، پس از کسب امتیازهای لازم، گواهینامه ایزو ۳۱۰۰۰ شرکت تمدید شد.
آیا داشتن این گواهینامه ها بر عملکرد شرکت هم تاثیری دارد؟
طبیعی است که استفاده و پیاده سازی الزامات این استانداردها در عملیات و فعالیت های جاری شرکت، به بهبود عملکرد منتهی می شود. بهبود مستمر، یکی از الزاامات مهم همین استانداردهاست. طبق این الزام و منطبق با چرخه PDCA که برای اولین بار توسط آقای دکتر دمینگ ارایه شد، سازمان باید فعالیت ها و فرایندهای اجرایی خود را به طور مستمر بهبود دهد.
ایزو ۳۱۰۰۰ ریسک های شرکت را شناسایی، ارزیابی، پایش و مدیریت می کند. همچنین با برقراری زنجیره ارتباطی بین استانداردها در شرکت بیمه تعاون، بهبود مستمر در عملکرد حاصل می شود. رشد شاخص های عملکری شرکت بیمه تعاون هم نشان می دهد که این استانداردها بر عملیات شرکت اثر مثبت داشته است.
کدام شرکت های بیمه گواهینامه ایزو ۳۱۰۰۰ دارند؟
موضوع مدیریت ریسک در جهان و در کشور ما، بحث تازه ای است و سازمان ها کم کم به سمت آن می روند. مدل های مختلفی هم به این منظور در ادبیات موضوع وجود دارند که یکی از آنها استاندارد ایزو ۳۱۰۰۰ است. مدل «کوزو» استاندارد دیگری است که موازی با آن حرکت می کند. برخی شرکت ها تلاش کرده اند الزامات ایزو یا کوزو را پیاده سازی کنند؛ برخی شرکت ها هم مدل های داخلی بومی سازی شده را به منظور مدیریت ریسک بنگاه یا ERM پیاده سازی کرده اند، ولی استاندارد ایزو ۳۱۰۰۰ در معدود شرکت های بیمه داخلی استفاده شده است.
به عنوان آخرین سوال، بفرمایید مهمترین ریسکی که اکنون شرکت های بیمه را تهدید می کند چیست؟
جدیدترین گزارش شرکت بیمه آلیانز آلمان درباره ریسک های بزرگ کسب و کارها نشان می دهد ریسک های مرتبط با امنیت اطلاعات رتبه اول را دارد. توقف کسب و کار ریسک دوم است و تغییرات اقلیمی و آب و هوایی نیز در جایگاه سوم ریسک هایی است که هر کسب و کاری در جهان با آن مواجه است.
شرکت های بیمه هم البته با ریسک فعالیت های بیمه گری مواجه اند. پیاده سازی یک سیستم مدیریت ریسک بر اساس استانداردها و مدل های روز دنیا، به مدیریت ریسک بیمه گری شرکت های بیمه ایرانی بسیار کمک خواهد کرد و عدم پیاده سازی یک نظام مدیریت ریسک جامع منجر به بروز مشکلاتی برای شرکت های بیمه خواهدشد. نمونه آن را در مورد حادثه آتش سوزی بیمارستان گاندی اخیرا شاهد بودیم.
ریسک وصول مطالبات هم برای شرکت های بیمه، بسیار جدی است و اهمیت آن در شرکت های بیمه بخش خصوصی بیشتر است. شرکت بیمه باید بتواند مطالبات خود را از مشتریان وصول کند، در حالی که اکنون شرکت های بیمه در این حوزه با چالش هایی رو به رو هستند.