امروز جمعه، 14 آذر 1404

الزامات ورود رمزارز‌ها به بازار سرمایه

یک استاد دانشگاه و کارشناس بازار‌های مالی گفت: مهم‌ترین الزام ورود رمز ارز‌ها به بازار سرمایه بازطراحی مقررات، مدیریت تعارض منافع و ایجاد استاندارد‌های نظارتی شفاف برای حمایت از سرمایه‌گذاران است.

به گزارش فراسو، علی رحمانی در همایش «بورس‌های اوراق بهادار در عصر رمزارزها» با اشاره به وضعیت کنونی بازار رمزارز و نگاه نهاد‌های بین‌المللی به این حوزه گفت: سال ۲۰۲۲ نهاد‌های حامی حقوق سرمایه‌گذاران، کارگروه‌های تخصصی درباره دارایی‌های دیجیتال تشکیل دادند و این نشان می‌دهد که مسئله حمایت از سرمایه‌گذاران و شناخت دقیق این کلاس دارایی چقدر اهمیت پیدا کرده است.

وی افزود: در دانشگاه‌ها و حتی نزد بسیاری از متخصصان، هنوز فهم عمیقی از ماهیت کسب‌وکار رمزارز وجود ندارد. ما دقیقاً نمی‌دانیم این کسب و کار چگونه حسابداری و حسابرسی می‌شود، چه اثرات مالیاتی دارد و باید چگونه در نظام گزارشگری تعریف شود. یکی از مشکلات ما در ایران، نبود تعریف روشن و قابل استناد از این دارایی‌هاست.

رحمانی با اشاره به تجربه‌های بین‌المللی از جمله گزارش نوامبر ۲۰۲۰ پلتفرم‌های مالی گفت: در این گزارش ۱۸ توصیه سیاستی برای دارایی‌های رمزی ارائه شده است که بر چهار محور کلیدی تقویت چارچوب‌های نظارتی، حفظ یکپارچگی بازار، حمایت از سرمایه‌گذاران و هماهنگی بین تنظیم‌گران تمرکز دارد.

وی توضیح داد: یکی از نگرانی‌های مهم، تضاد منافع در ساختار پلتفرم‌هاست؛ جایی که صرافی یا ارائه‌دهنده خدمت هم‌زمان نقش معامله‌گر، کارگزار، متولی و حتی بازارگردان را ایفا می‌کند. این تعدد نقش‌ها باعث می‌شود نتوان از اجرای منصفانه معاملات، رعایت اولویت سفارش مشتری و حفظ امانت‌داری مطمئن بود.

این کارشناس بازار‌های مالی با اشاره به چالش‌های شفافیت افزود: در بازار سرمایه شفافیت مالیاتی و اطلاعاتی نهادینه شده، اما در بازار رمزارز چنین زیرساختی وجود ندارد. ممکن است ظاهر یک پلتفرم شبیه ارائه‌دهنده خدمات باشد، اما در عمل نقش یک واسطه معاملاتی را نیز ایفا کند. این تعارض منافع اگر مدیریت نشود، ساختار بازار را آسیب‌پذیر می‌کند.

رحمانی با تاکید بر ضرورت بازنگری مقررات عرضه اولیه و پذیرش دارایی‌های رمزی گفت: باید ضوابط شفافی تعیین شود. محتوای اقتصادی رمزارز‌ها با شکل حقوقی آنها تفاوت دارد و ناظر باید این تفاوت را در مقررات پذیرش لحاظ کند. هم‌چنین لازم است نقش پلت‌فرم‌ها در عرضه اولیه محدود شود تا هم عرضه‌کننده و هم معامله‌گر نباشند.

وی افزود: دارایی‌های رمزی با ماهیت پراکنده و فرامرزی خود، ریسک‌هایی، چون دستکاری بازار، معاملات مبتنی بر اطلاعات نهانی، رفتار‌های هرمی و سوءاستفاده اطلاعاتی را تشدید می‌کنند. برای مدیریت این ریسک‌ها باید شناخت دقیق بیزینس رمزارز ایجاد و استاندارد‌های گزارشگری و ابزار‌های نظارتی به‌روز تدوین شود.

رحمانی با اشاره به محدودیت همکاری‌های بین‌المللی به دلیل تحریم‌ها گفت: اگرچه تجربه جهانی در حوزه نظارت بسیار غنی است، اما محدودیت‌های ما اجازه استفاده کامل از آن را نمی‌دهد. با این حال می‌توان از تجربیات بازار‌های سنتی خودمان، مانند مجوزدهی، نظارت و کنترل عملیات، برای تطبیق با بازار رمزارز استفاده کرد.

وی در ادامه توصیه‌های سیاستی بین‌المللی از جمله جداسازی دارایی‌ها، مدیریت وجوه مشتریان، رعایت استاندارد‌های امنیتی، افشای ریسک‌های عملیاتی و فناوری، و تناسب‌سنجی سرمایه‌گذاران را برشمرد و گفت: یکی از مهم‌ترین موضوعات این است که سرمایه‌گذار بداند وارد چه بازاری می‌شود و ریسک‌ها چیست.

رحمانی تاکید کرد: برای ایجاد بازاری پایدار باید تعارض منافع مدیریت شود، یکپارچگی نظارت تقویت و مقررات مطابق واقعیت‌های اقتصادی رمزارز‌ها بازطراحی شود. تنها در این صورت است که می‌توان به کشف قیمت منصفانه، شفافیت بازار و حمایت واقعی از سرمایه‌گذاران دست یافت.