فراسو خبر پایگاه خبری تحلیلی فراسو خبر
در ششمین نمایشگاه حملونقل، لجستیک و صنایع وابسته، پنل تخصصی «چه شد که بار سنگین روی زمین ماند؟» فرصتی فراهم کرد تا فعالان صنعت پست و لجستیک درباره چالشها، فرصتها و آینده این حوزه به گفتوگو بپردازند. اما شاید کنجکاوانهترین نکته، نگاهی بود که حسین غضنفری، مدیرعامل باکسیت، به وضعیت واقعی اپراتورها و نسل آینده مشتریان داشت؛ نسلی که هنوز جایگاه واقعی خود در سیاستگذاری و طراحی خدمات لجستیکی پیدا نکرده است.
به گزارش فراسو به نقل از روابط عمومي باکسیت، حسین غضنفری با تأکید بر اهمیت عملیات اجرایی گفت: «اپراتورها زمانی معنا پیدا میکنند که عملیات واقعی رخ دهد و نتیجه آن برای بازار و مشتری ملموس شود.»
او اشاره کرد که بسیاری از شرکتها با نگاه فناورانه آغاز کردهاند، اما بدون تقویت فرایندهای عملیاتی، موفقیت پایدار دست یافتنی نیست.
مدیرعامل باکسیت تحولات نرمافزاری اخیر در بخش پست را مثبت ارزیابی کرد و افزود: «از سال ۱۴۰۰ به بعد در حوزه نرمافزار اتفاقات مهمی رخ داده است.
شرکت ملی پست نیز دارای زیرساختهای نرمافزاری مناسبی است، هرچند مشتری بخش خصوصی هنوز نمیتواند همه ابزارهای لازم را در آن بهطور کامل در اختیار داشته باشد.»
او با اشاره به اهمیت یکپارچگی فرایندها (Integration) و اتصال به جریان داده به جریان کالا، گفت که برخی زیرساختها مانند عملیات سورتینگ توانستهاند تا حدی این چالش را حل کنند.
به گفته غضنفری، چالشهای واقعی صنعت پست و لجستیک تنها فناورانه نیستند. کمبود نیروی انسانی متخصص، فرهنگ کاری و پیچیدگیهای عملیاتی، مانع بزرگ پیشروی توسعه صنعت هستند: «با وجود بیکاری در کشور، نیروی متخصصی که حاضر به فعالیت در لجستیک باشد، کمیاب است. این حوزه کاری سخت دارد و فرهنگ غالب در میان جوانان گرایش بیشتری به مشاغل آسانتر دارد.»
غضنفری در ادامه به مقایسه جهانی پرداخت: «یک شرکت چینی روزانه بیش از ۶۰۰ میلیون مرسوله جابهجا میکند؛ عددی حیرتآور در مقایسه با حدود دو میلیون مرسولهای که در ایران جابهجا میشود.
اپراتورهای پست دارای مجوز شامل شرکت ملی پست در ایران حدود ۲۰ درصد از بازار سهم دارند. حال تصور کنید اگر این سهم و بازار بزرگتر شود، مدیریت چنین حجمی چه چالشی خواهد بود.»
مديرعامل پست خصوصی باکسیت در پایان تأکید کرد که آینده صنعت پست و لجستیک نیازمند ترکیبی از نرمافزار، سختافزار و مهارتهای مهندسی است و تنها با هماهنگی این سه مولفه میتوان با ظرفیتهای روز دنیا همپای شد.
به نظر میرسد آنچه واقعاً بر زمین مانده، نه بار لجستیکی، بلکه درک درست نیازهای نسل جدید و الزام ریبرندینگ و نوآوری در صنعت پست است؛ موضوعی که شاید بزرگترین چالش پیش روی اپراتورها باشد.