استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: باید شرایطی فراهم کنیم که فشار مالی ناشی از هزینههای سلامت بر روی خانوادهها کاهش یابد و منجر به فقر نشود.
به گزارش فراسو به نقل از مرکز روابط عمومی و امور بین الملل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، «علی اکبر فضائلی» در نشست علمی فقرزدایی و رفاه در آینه سلامت که توسط موسسه کار و تامین اجتماعی برگزار شد ضمن بررسی چالشهای هزینههای سلامت خانوار و تأثیر آن بر فقر اظهار کرد: سهم سلامت از بودجه خانوار در سالهای اخیر کاهش یافته و بیش از دو درصد از خانوارها با هزینههای کمرشکن مواجه هستند؛ یعنی اگر جمعیت کشور را ۸۵ میلیون نفر در نظر بگیریم، بیش از یک میلیون و هشتصد هزار نفر با هزینه های کمر شکن مواجه هستند.
وی افزود: البته این میزان بین خانوارهای شهری حدود ۱.۷۱ درصد و خانوارهای روستایی ۳.۵۱ درصدست که نشاندهنده فشار مالی بیشتری بر روی این گروه است.
به گفته وی هزینههای کمرشکن سلامت به وضعیتی اطلاق میشود که خانوارها برای تأمین هزینههای سلامت خود، مجبور به کاهش هزینههای اساسی دیگر میشوند. این هزینهها زمانی کمرشکن محسوب میشوند که پرداختهای مستقیم از جیب خانوار برای خدمات سلامت برابر یا بیشتر از ۴۰ درصد ظرفیت پرداخت آن خانوار باشد.
فضائلی تأکید کرد: طبق برنامههای چهارم تا هفتم توسعه، سهم پرداختی خانوار در کل هزینههای سلامت نباید از ۳۰ درصد تجاوز کند و هزینههای کمرشکن نیز باید به دو درصد کاهش یابد.
رییس کارگروه اقتصاد سلامت دفتر بودجه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به روند هزینههای سلامت خانوار از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ اشاره کرد و گفت: سهم هزینههای سلامت از کل هزینه خانوار در سال ۱۳۹۵ حدود ۳۰ درصد بوده که این رقم در سالهای بعدی به تدریج افزایش یافته است.
فضائلی از تشکیل صندوق بیمه صعبالعلاج به عنوان اقدام ارزشمند در حوزه سلامت کشور نام برد و افزود: این صندوق ۸۵۰ هزار نفر عضو دارد و می تواند به خانواده هایی که با مشکل هزینه های کمرشکن درمانی مواجه هستند کمک کند.
وی بر لزوم تدوین سیاستهایی برای کاهش بار مالی ناشی از هزینههای سلامت بر دوش خانوارها تأکید کرد و افزود: با وجود اینکه بسیاری از افراد تحت پوشش بیمه هستند، پرداختی از جیب همچنان چالش اساسی در نظام سلامت کشور محسوب میشود.
وی تاکید کرد: در سالهای اخیر، با افزایش نرخ ارز و کمبود پوشش بیمهای برای داروها، سهم پرداخت از جیب بابت دارو و خدمات درمانی افزایش یافته است. این وضعیت باعث شده تا برخی خانوارها برای تأمین هزینههای درمان خود مجبور به کاهش سایر هزینهها شوند یا حتی از دریافت خدمات درمانی صرفنظر کنند.