امروز دوشنبه، ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳

غلظت آرسنیک در سد تالوار بیش از حد استاندارد است

استاد تمام گروه مهندسی آب دانشگاه رازی از بالا بودن غلظت آرسنیک از حد استاندارد شرب در سد تالوار خبر داد و گفت: در مراحل مختلف تصفیه آب برای شرب مصرف‌کنندگان باید تمهیدات لازم برای حذف این عنصر خطرناک درنظر گرفته شود.

به گزارش فراسو، دکتر هوشنگ قمرنیا، پیرامون وجود بیش از اندازه «آرسنیک» در آب سد تالوار که قرار است برای آب شرب مردم همدان استفاده شود، اظهار کرد: این وظیفه مشاور طراح است که قبل از طراحی هر پروژه‌ای کیفیت منابع آب موجود را از لحاظ مختلف مورد ارزیابی قرار دهد اما طبق بررسی‌های بنده، گزارشی از مشاور، مبنی بر پایین بودن کیفیت آب رودخانه تالوار و آلودگی آن به آرسنیک و رد امکان استفاده از آب رودخانه تالوار به منظور شرب، منتشر نشده است.

وی تصریح کرد: برای اثبات آرسنیکی بودن آب رودخانه تالوار به یکی از تحقیقات انجام شده توسط عظیم ربیعی‌مصباح و همکارانشان در گروه علوم محیط زیست دانشگاه زنجان به صورت خیلی مختصر اشاره می‌کنم؛ نتایج منتشر شده بیانگر آن است که آرسنیک موجود در آب رودخانه تالوار در دوره کم‌آبی تقریباً ۱۰ برابر و پرآبی ۱۴ برابر میزان غلظت مجاز آرسنیک از حد استاندارد شرب است.قمرنیا ادامه داد: براساس نتایج به دست آمده در سال ۱۴۰۰ از پایان نامه کارشناسی ارشد دانشجویان خدابخشی، جوهری و محمدی در دانشکده منابع طبیعی استان کردستان، غلظت فلزات سنگین شامل آرسنیک، سرب، کادمیوم و کروم در بافت‌های ماهیچه و کبد ماهیان Squalius cephalus  و Capoeta gracilis دریاچه سد تالوار، بالاتر از استاندارد است.

استاد تمام گروه مهندسی آب دانشگاه رازی تأکید کرد: در مراحل مختلف تصفیه آب برای شرب مصرف‌کنندگان باید تمهیدات لازم برای حذف این عنصر خطرناک درنظر گرفته شود تا در آینده مشکلی برای مصرف‌کنندگان آن پیش نیاید.قمرنیا در رابطه با مضرات آرسنیک، توضیح داد: آرسنیک شبه فلزی سمی و مضر برای انسان‌ها، حیوانات و گیاهان است. حد مجاز میزان آرسنیک در آب آشامیدنی براساس استاندارد سازمان بهداشت جهانی ۱۰ صدم میلی‌گرم در لیتر و معادل ۲۰ میلی گرم در هر یک کیلوگرم خاک عنوان شده است.

وی با بیان اینکه مصرف آب آلوده به آرسنیک در درازمدت سلامت انسان‌ها را به خطر می‌اندازد، ادامه داد: این مسئله موجب بروز انواع مختلف سرطان‌ها و ضایعات پوستی می‌شود همچنین وجود سطح بالای آرسنیک در آب‌های آشامیدنی برای طولانی مدت، سبب ضخامت و رنگ ‌پریدگی پوست، اسهال، تهوع، کاهش تولید سلول‌های خون، اختلال در ضربان قلب و بی‌حسی در دست‌ها و پاها می‌شود و به رگ‌های خونی آسیب می‌رساند.استاد تمام گروه مهندسی آب دانشگاه رازی با اشاره به اینکه آرسنیک در کوتاه مدت نیز منجر به حساسیت‌های معده‌ای و روده‌ای، سخت شدن عمل بلع، تشنگی، کاهش غیرطبیعی فشارخون و تشنج می‌شود، خاطرنشان کرد: نارسائی و کاهش ضربان قلب که در نهایت منجر به مرگ خواهد شد نیز ممکن است در موارد حادتر مشاهده شود.

وی با بیان اینکه یکی از اهداف اصلی اجرای طرح سد تالوار انتقال، تصفیه و تأمین آب شرب شهر همدان و شهرها و روستاهای مسیر انتقال تا سال مقصد ۱۴۱۵ بوده است، یادآور شد: قسمت زیادی از تأسیسات انتقال آب شرب به طرف همدان با صرف هزاران میلیارد تومان به اجرا رفته و در حال تکمیل است در حالیکه کیفیت آب رودخانه از لحاظ غلظت آرسنیک موجود در آن مناسب شرب تشخیص داده نمی‌شود مگر اینکه در مراحل مختلف تصفیه آب برای شرب تمهیدات لازم برای حذف این عنصر خطرناک درنظر گرفته شده باشد.وی در پایان با اشاره به اینکه تمام روستاهای اطراف سد تالوار در شهرستان بیجار فاقد هر گونه آب شرب مطمئن هستند، گفت: آب شرب آن‌ها توسط تانکر سیار تأمین می‌شود و همین مسئله باعث ایجاد بدبینی در ساکنان روستاهای اطراف سد تالوار نسبت به اجرای این پروژه شده است بنابراین مسئولان باید با درایت کامل، از خط انتقال اصلی اجرا شده انشعاباتی برای تأمین آب مورد نیاز روستاهای ذکر شده به ویژه در روستاهای بخش چنگ الماس درنظر بگیرند تا این موضوع باعث ایجاد معضلات اجتماعی بیشتری در منطقه نشود هر چند که احداث این سد، خسارات جبران‌ناپذیر اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فراوانی را برای مردم بخش چنگ الماس در شهرستان بیجار دربرداشته است.انتهای پیام

لینک کوتاه خبر: https://farasoonews.ir/fIHqQI